Zo eindelijk zijn de kinderen weg, uit logeren. Ze hebben er zin in.

Zo eindelijk zijn de kinderen weg, uit logeren. Ze hebben er zin in. Nico is ze wegbrengen en ik zit de mail van mijn werk te bekijken. Notullen van de afdelingsvergadering enzo. Leuk te weten hoe het is geregeld nu maar wanneer ik terugkom heb ik het idee dat ik opnieuw ingewerkt zal moeten worden.
Ook de afdeling word weer anders ingedeeld, maar thorax hartchirurgie vond ik vroeger ook leuk en als dat er weer bijkomt. Maar eens zien hoe het gaat lopen. En of ik weer kan werken. Maar ik ben een positieve denker en ik ga ervanuit dat ik er volgend jaar weer ben.

Eigenlijk is het de laatste tijd een beetje saai hier. Vast ook voor jullie om te lezen ook. Of ik heb mijn dag of ik heb hem niet. Vandaag ging het goed, een paar keer wat gelopen. En ook de andere oefeningen doe ik. Maar toch, veel andere activiteiten ontplooi ik nog niet. Is dit lui zijn of nog geen energie genoeg hebben?
Wel geniet ik van het mooie weer en van de koolmeesjes in onze tuin. De eitjes zijn vorige week uitgekomen en de ouders vliegen de hele dag heen en weer. Volgens mij wordt er een rupsenplaag voorkomen want er worden er zoveel opgevoerd aan het kroost. Ieder keer als er een ouder naar binnen vliegt begint het hokje te piepen. Weet iemand hoelang het duurt voordat ze uitvliegen?

Maar nog eens wat over mijn dure hoofdbedekking. Ben ik er aan gewend om hem op te hebben en er een beetje normaal uit te zien, moet hij nu een poosje af. Ik heb een kleine infectie op de huid in de nek. Waarschijnlijk veroorzaakt door het scheren van de haren. Beetje balen dus, doekjes weer om. Ik hoop dat een paar daagjes zalven dit probleem oplost.

Morgen moet ik voor controle naar het ziekenhuis en volgende week ben ik daar ook weer iedere ochtend om de chemokuur te ontvangen. Ik ben benieuwd hoe het deze keer gaat, maar ik zie er ook tegen op. Ik slaap net weer wat beter en voel me fitter en hup daar gaan we weer. Maar de 4e kuur volgende maand is anders. Morgen nog maar eens navragen hoe het verloop dan is en het plan voor daarna.
Eigenlijk wil ik morgen ook ergens even douchen, ik had de afdeling willen bellen. Glad vergeten dus.
En misschien nog even de stad in, maar dat ligt aan de hoeveelheid energie die ik over heb. Gelukkig kunnen we ’s avonds bij Pauline aanschuiven en de kinderen weer meenemen.

Mensen ik wens jullie het allerbeste, bedankt voor de post en mail.
Gods zegene u
Ineke