Op het moment heb ik veel last van slijm, maar gebed laat het hoesten
Gisteravond belde Marinus nog voor ons avondgebed en dat ging ook even over het hoesten wat ik de hele dag al deed. Hij bad dat ik ’s nachts niet zou hoesten. Even later toen ik naar bed ging voelde ik de prikkel weer opkomen, Nico bad er gelijk voor en ook dat Marinus hier al voor gebeden had.
De prikkel ging weg. ’s nachts was ik veel wakker en voelde weer een kriebel, het gelijk weer bestraft en dat hier nu al door 2 personen voor gebeden was en dat het afgelopen moest zijn.
Kortom ik heb de hele nacht niet gehoest, ook niet een klein kuchje. Hiervoor dank ik God.
Vandaag weer volop mogen hoesten straks weer gebed vragen.
Nog een gebedsverhoring is dat ik wel moe ben maar gewoon moe omdat ik niet zo goed geslapen heb vannacht en een drukke dag is geweest. Maar ik ben niet vreselijk moe.
Nog iets, de dokter was erg enthousiast over de bloeduitslagen van gisteren. Hieraan zag ze dat de kuur erg, erg goed was aangeslagen, goed he.
Ook het lopen gaat steeds beter. Ik heb bij de uitleenwinkel kleinere krukken gehaald (een kindermaatje) en hiermee kan ik beter uit de voeten. De WC is weer binnen bereik. Privacy, heerlijk gewoon.
Punten van zorg en gebed, mijn gehoest. Het is dat de longen nog redelijk klonken en er geen koorts is anders had ik moeten beginnen met antibiotica. Niet zo goed slapen, hier word ik moe van.
Morgen en overmorgen ben ik om half tien in het ziekenhuis. En is er geregeld dat ik na telefonisch overleg op de reuma afdeling kan douchen. Die is dichterbij dan mijn eigen afdeling en de taxi blijft wachten geloof ik. Die weten niet dat ik ook ga douchen,
Dat ongeduldige gedrag van gisteren komt van de prednison, vervelende bijwerking. Ik realiseerde me dat vannacht ineens toen ik er nog eens over nadacht. Vandaag me voorgenomen om niet meer te zeuren, en dat is gelukt.
Zo een kort stukje maar het is laat geworden en Nico wil ook naar bed.
Veel groetjes aan iedereen en ik vind mail en lezen hoe het iedereen in het echte leven gaat erg leuk.
Ineke Jongejan de eerste