Ik ben moe, wel minder moe als de vorige keer bij de chemo. Maar toch moe.

Ik ben moe, wel minder moe als de vorige keer bij de chemo. Maar toch moe. Gelukkig wel naar de kerk geweest en een ander idee gekregen over Petrus, haantje de voorste, aanwezig, ADHD achtig en hoe Jezus hem erbij hield. Hem specifiek benoemde in zijn boodschappen aan de apostelen. Hier moet ik nog eens over nadenken, over aparte mensen die minder geaccepteerd gedrag vertonen. Hoe ging Jezus hier mee om? En ik?

Na de kerk de hele tijd op bed gelegen. Mensen vragen wel eens aan me: wat doe je dan. Eigenlijk niets, alleen maar liggen. Wat denken, doezelen, soms wat slapen, maar verder niet veel activiteiten.
En ik verveel me niet, te moe voor. Wanneer ik in bed lig doe ik dus niet veel. Alhoewel ik vandaag veel naar mijn eigen ademhaling heb liggen luisteren. Jongens wat rochel ik en wat een herrie. Ik hou mezelf wakker.

Maar als ik er uit ben dan doe ik heel wat. In mijn ogen dan, een wc bezoek is een hele klus.
Bezoek eigenlijk ook, maar blijf vooral komen hoor. En dan hebben de kinderen en Nico ook natuurlijk hun aandacht nodig (dat is eigenlijk een grote prioriteit hoor) en verder alle dagelijkse dingen zoals eten wassen, een wandelingetje buiten nemen veel tijd in beslag.
En dan de gangetjes naar het ziekenhuis, dat is toch een reistijd van twee uur, heen en terug dan. Je bent zo een halve dag kwijt hoor. Maar dat is voor een goede zaak want ze maken me daar beter.
Wordt gezond, door gif. Vreemd maar het werkt wel. De bloeduitslagen geven goede resultaten en de arts was erg enthousiast. Ze moest wel lachen toen ik vertelde dat er ook veel gebeden werd maar wapperde het gelukkig niet weg. Ik ervaar zo de hulp van alle gebeden.

De kinderen hebben een leuke dag gehad, hebben niet een ijsje gehad (hoeveel dan wel Pauline) en liggen nu voor pampus. Morgen zijn ze vast nog erg moe.
En ook spelen er nog wat opvoedingszaakjes over kleding enzo, maar dat is niet goed om hier op deze site over te spreken. Dus dat doe ik niet.

Op de vraag aan Nico hoe zijn dag was vertelde hij: lekker maar ik ben de hele dag bezig geweest met bijv. onze winterjassen zijn gewassen, de gewone was ook. Verder heeft hij niet hoeven koken en kon ook bij Pauline aanschuiven. En straks maar zien wie er morgen mag stofzuigen.

Wat nu puntjes van zorg zijn:

• longen, dat gerochel gehoest enzo
• blaasjes in mijn mond
• keelpijn

Morgen eens bedenken wat hiermee gedaan moet worden.
Maar nu ga ik stoppen en slapen

Welterusten gewenst door de hele familie Jongejan