Ik voel me al een stuk ervaren er als patient. Ik heb een hele kuur achter de rug

Wat zal ik een schrijven? Ik voel me al een stuk ervaren er als patient. Ik heb een hele kuur achter de rug, en ik ben er een stuk beter aan toe dan afgelopen maand. Tot aan de bestraling van het borstbeen, ging ik dagelijks achteruit. Ik had dat niet eens zo erg in de gaten, was bezig met overleven, maar degene rondom mij wel. Een aantal dagen hierna ging het langzamerhand vooruit en dat gebeurd nog steeds iedere dag. Er staan veel mensen in gebed rondom ons als gezin, en de chemo doet ook goed zijn werk. Alleen krijgt God het steeds makkelijker met mij zei Anita want de haren op mijn hoofd zijn steeds sneller geteld.

Vandaag de 2e kuur dus, Anny ging mee en het was best gezellig denk ik zo want de Eva die ze meegenomen had is niet gelezen. Maar ik voel me op die afdeling altijd zo ongeduldig worden. Ik wil snel aan het infuus, chemo krijgen en voor vandaag stond er nog een extra infuus van 2 uur te wachten voor de bescherming van mijn botten. Dus schiet eens op. Maar dan is het toch een uur later voordat het loopt, jammer.. En als het afgelopen is heb ik de pleisters er al af hoor en zit vol ongeduld degene te bekijken die het infuus eruit moet halen. Het kan volgens mij sneller want ik wil weg. Volgens mij moet ik hier wat mee doen, ze zeggen toch geduld is een schone zaak. Maar ik moet al zoveel geduld met me zelf en anderen om me heen hebben, en ik wil daar weer snel weg… Wie heeft er tips???

Ik kon daar toch niet douchen. De douche werd te weinig gebruikt om te kunnen garanderen dat er geen legionella in voor kwam. Maar niet getreurd op naar mijn eigen afdeling waar Thea gelijk voor alle benodigdheden zorgde. Heerlijk gedouched hoor, doen we vaker. Ook leuk om weer wat collega’s te zien en de afdeling. Het plafond lag er weer om een of andere belangrijke reden uit.

Vandaag voelde ik me prima en.. ik heb vanaf de taxi naar binnen gelopen. Ik heb de laatste dagen momenten waarop ik beter kan lopen. Later gaat het weer moeilijker maar ik verwacht gewoon dat het zich steeds verder zal uitbreiden.
Alleen heb ik vandaag nogal moeten hoesten en dat is op den duur toch erg vervelen.
Maar toch zie ik gelukkig nog van alles om god te danken en ik heb zoveel kracht gekregen om de afgelopen maand alles te doorstaan op een manier die echt niet alleen uit mijzelf kan komen.
Dank jullie wel voor al de gebeden en hulp, brieven, kaarten en vooral mails. Blijven doen allemaal hoor want ik heb dat hard nodig.

Hier foto’s van de maakster van het lekkere eten van vanavond, de zalm was heerlijk, (of wordt iedereen nu jaloers?) Dan schrijf ik er maar niet bij wie het was, houd ik lekker voor mezelf.

De groeten van Ineke

O ja, bij de vorige kuur werd ik de 2e dag zo moe, kunnen jullie hier misschien voor bidden ik zie er zo tegen op.