Ineke Jongejan

Jezus Leeft

Dagboek

Snel door het ziekenhuis

5 april 2007

Vandaag hebben we veel gedaan in het ziekenhuis.

Als je denkt dat je als zieke het ervan kan nemen dan heb je het goed mis hoor.
Uitslapen was er vandaag zeker niet bij. Nico stond om zes uur op en heeft me geholpen met aankleden en in de stoel geïnstalleerd. Hier heb ik braaf mijn boterhammen opgegeten en mocht ik even op de computer. Ik moest eigelijk braaf wachten tot Monica verscheen.
Ondertussen had ik bedacht dat Nico de achterdeur niet open had gedaan, even bellen ter controle, Oeps vergeten. Dus toen Moon verscheen werden de kinderen gelukkig wakker van de bel. Verder alles klaarmaken en om half acht in de taxi. Half negen waren we in het Radboud. Bloed prikken, infuus inbrengen. Het bloed moest nog besteld en gecontroleerd worden en zou er niet voor tien uur zijn.
Om elf uur had ik een afspraak met de orthopeed. Zou die misschien nu tijd hebben………?
Over het algemeen kent men bij de orthopedie een wachttijd van uren. Maar nu niet…………………..we konden gelijk naar de gespreksruimte want hij had zo even tijd over. Een wonder gewoon…..
We moesten toch nog even vijftien minuutjes wachten hoor, maar een goed gesprek gehad over mijn lengte en longproblemen. Vervolgens nam hij de telefoon en ging naar de instrumenten maker en een ergotherapeut bellen. Ook keek hij even naar mijn lopen en gelukkig heb ik geen uitvalverschijselen.
En daarna hups naar de instrumentenmaker. Mijn oude corset meegenomen. Die had ik nauwelijks gedragen omdat ik toen mijn borstbeen brak. Maar na overleg werd hij aangepast op mijn nieuwe lengte en omvang. En het zat heerlijk. Eindelijk een beetje steun voor mijn ruggetje die zo moe is.
Daarna weer naar de dagbehandeling waar het bloed gearriveerd was en in drie uur in moest lopen.
‘S middags kwam de ergotherapeut nog langs en zij had goed ideeën over een rolstoel en adviezen hoe die te krijgen. Ook liet zij haar nummer achter voor als er nog vragen waren. Alles werd vandaag zo prima geregeld door de regisseur boven, van mij geen klachten. Ik wist niet eens dat ik een ergotherapeute nodig had.
Het was wel vermoeiend allemaal hoor, we waren pas om drie uur in de middag weer thuis.

En thuis leek het wel een kippehokje, waar het allemaal prima liep. Bijvoorbeeld Relinde’s kast is eindelijk uitgemest, er zat door haar groeivermogen zoveel kleding in haar kast die niet meer pastte. De kast kan weer dicht.
En al dat gekook wat iedereen in mijn huis doet. Janet het was heerlijk.
Verder heb ik veel in bed gelegen.
Eindelijk krijg ik het door wanneer ik teveel doe heb ik niet genoeg aan de pijnmedicatie.
Dus…… op tijd rusten.

O, jongens lekker morgen ben ik uitgerust en extra energie door die transfusie.

Iedereen die mails stuurt hartelijk bedankt hoor, ik vind het erg leuk.

Ineke