Een lekker rustig dagje om even bij te komen

Gisteravond nog door mijn broer en Nico in bed geholpen. Wat ging dat langzaaam en wat een geduld moesten ze met me hebben. Eindelijk lag, zat ik toch goed. Helemaal omgeven door kussen voor ondersteuning. Wat was ik blij met het gebed wat 2 oudsten van de gemeente nog gebeden hadden over deze nacht. Hier kon ik wanneer ik wakker was telkens weer steun bij vinden.
Anders had ik in paniek liggen gillen. Zo moeilijk als je wakker bent en je kunt geen kant op.
Om 5.30 opgestaan, je weet wel toilet en zo. Dat gedoe van weer gaan liggen niet aangedurfd.

Verder kon ik met behulp van een vriendin uit de straat bij mensen in onze straat gebruik maken van de badkamer. Deze was op de begane grond en helemaal aangepast voor hun gehandicapte dochter. O wat heb ik hier van genoten en wat ging het makkelijk. Bedankt Roelie voor je hulp, en ik vond het ook nog erg gezellig. En gelukkig geen verborgen camera gezien. En ik kan hier vaker terecht. Heerlijk.
Thuis kan ik door mijn rugproblemen en vooral het gebroken borstbeen de trap niet meer op, en daar is de douche.

Vandaag was het ook voor het eerst dat er niets was, geen ziekenhuis. Gewoon lekker thuis geweest met vanmiddag mijn zusje en nog wat aanloop door vriendinnen.
Pijn was ook te doen. Helaas om 17.00 begint het wat meer toe te nemen.
Maar zo naar bed gaan. Morgen weer een drukke dag. Om 11.30 de radioloog spreken en alle voorbereidingen voor bestraling en hopelijk vrijdag al de eerste bestraling.

Het eten voor morgenavond, een grote pan hutspot staat al lekker klaar.

Nico vertelde net dat er op mijn website 500 keer een nieuwbericht bekeken was, WWWOOOOWWW.

O Ja, net kwamen ze van onze oude bijbelkring nog even wat liedjes zingen. Bedankt luitjes

Tot morgen maar weer allemaal, groetjes en veel liefs Ineke