Het eerste bezoek aan het Radboud in Nijmegen.

Geschreven door Pauline,

Om half 2 zijn we in het Radboud ziekenhuis.
Ineke wilt eerst nog even naar haar afdeling
zodat ze nog met haar collega’s wat kan babbelen
Was zeer ontroerend hoe ze met haar mee leven.

Om 2 uur hadden we een afspraak met de co – assistent.
Eerst werd er bij Ineke bloed afgenomen (schik niet 14 buisjes) en ze moest een potje urine inleveren.
De co- assistent vroeg of ze het gesprek mocht opnemen op band voor evaluatie voor haar opleiding.
Wij werden naar een kamertje gebracht en daar stonden inderdaad 2 camera’s.
Na heel veel vragen door de assistent konden we weer naar de wachtkamer.

In deze wachtkamer hebben wij 1.5 uur gewacht tot dat de arts tijd voor ons had.
Een hele zit dus.
Je kon echt merken dat Ineke er tussen was geschoven, want er was helemaal geen tijd.
Tussen door werden nog excuus aangeboden voor het lange wachten.
Eindelijk kwam er een arts die voor Ineke tijd had.
Dr Bär.
Daar zaten we dus in een kamertje met de arts.
Alles ging nu heel erg snel.

Er werd gevraagd of Ineke aan een studie mee wilde doen.
Een studie voor Kahler patienten.( studie Hovon 65)
Of de normale behandeling.
Wat moet je dan
Een heel weekend heeft ze mogen nadenken.
Maandag zou ze weer naar het ziekenhuis moeten en dan wilden ze graag weten of het de studie wordt of standaard.
Ook werd afgesproken omdat de HB van Ineke zo laag is dat ze een bloed transfusie zou krijgen en extra medicijnen tegen het hoge calcium.
Ze zou zich dan beter moeten gaan voelen.
Er werd van alles verteld en het ging allemaal te snel.
Gelukkig gaf dr Bär ons een formulier wat we konden lezen.

Inmiddels was het bijna zes uur en konden we naar huis